Kwestie van perspectief

Kwestie van perspectief

Kwestie van Perspectief

“ Ik zie, ik zie wat jij niet ziet.”

 

Weet u nog? Ieder van ons heeft in zijn kindertijd het spelletje ‘ Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ gespeeld. Ook nu nog zal het zeker gespeeld worden met en door kinderen. Hoe blij je dan wordt, als je raadt wat de ander gezien heeft. Je gaat het zoeken als kind met open mind en een onderzoekende houding. Je kijkt en zoekt zonder oordeel.

Kijkend om ons heen zie ik dichtbij en veraf, dat in de volwassen wereld, binnen samenlevingen en ook organisaties vaak een gesloten mind en een stellende houding bestaat. Een houding die we op het wereld toneel zien toenemen, in zowel het leven in het algemeen, als in organisaties.

We leven en werken inmiddels in een mondiale wereld, waar niet altijd de complexiteit en diversiteit, te begrijpen en te overzien is.

Dan kunnen we ons als mens onzeker en bedreigd gaan voelen, waarop de biologische respons instinctmatig tot drie verschillende reactie kan leiden: Vechten, vluchten of bevriezen.

En dat is wat we ook zien en ervaren kijkend naar het wereld toneel; vechten in de vorm van b.v. terreur en oorlog, staking na vastgelopen onderhandelingen, een arbeidsconflict. Vluchten in de vorm van vluchtelingen problematiek of b.v. toename van ziekteverzuim in organisaties in ten tijde van verandering. Ook zien we bevriezen oftewel niet meer van de plaats kunnen komen, waardoor individuele en collectieve verlamming ontstaat. We zeggen niets meer en doen niets meer. Onze houding en mind is dan gesloten geraakt; we zien slecht nog één perspectief.

Hoe belangrijk is het dan om aan de voorkant onze ogen open te houden en een open mind te behouden. Kijken als in het spelletje ‘ ik zie, ik zie, wat jij niet ziet.

Onderzoeken wat de ander ziet en elkaar te bevragen, zodat ik het kan begrijpen. Het geeft ons de mogelijkheid anders te zien en meer te zien.

Het geeft uitbreiding en verdieping aan onze perspectief.

Hierdoor vinden we nieuwe wegen, nieuwe verbindingen en nieuwe mogelijkheden.

Zo ontdekken we dat het ene perspectief even waar is, als het andere perspectief. Want ik zie, wat jij niet ziet.

 

De kleur van waarheid

Een Oosterse, wijze leermeester ging eens met zeven leerlingen een ochtendwandeling maken, terwijl de dauw nog over het land lag. Na enige tijd brak de zon door en de dauwdruppels schitterden dat het een lieve lust was!

Bij een grote dauwdruppel liet de oude meester halt houden. Hij schaarde zijn leerlingen zodanig rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hen welke kleur de druppel had.

“Rood,” zei de eerste.
“Oranje,” zei de tweede.
“Geel,” zei de derde.
“Groen,” zei de vierde.
“Blauw,” zei de vijfde.
“Paars,” zei de zesde.
“Violet,” zei de zevende…..

Ze stonden verbaasd over de verschillen en omdat ze allemaal zeker waren van de kleur die de druppel had, ontstond er bijna ruzie. Toen liet de oude meester hen enige keren van plaats wisselen. En heel langzaam drong het tot hen door dat, ondanks de verschillen in hun waarneming, ze toch allemaal de waarheid hadden gesproken.

Nadat er zo enige tijd verstreken was, liet de oude meester hen weer hun oorspronkelijke plek innemen. Maar omdat intussen de zon gedraaid was, kaatsten er weer heel andere kleuren terug vanaf de grote dauwdruppel. En de meester sprak:

“Hoe u de waarheid ziet, hangt af van de plaats en de tijd die u in het leven inneemt, zoals u daarnet een deel van het licht hebt gezien en dat voor de waarheid aanzag…

Laat uw medemensen in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. U heeft allemaal waarheden nodig, want alle tezamen vormen zij het werkelijke spectrum als geheel; de volle waarheid…

Vier tips om “Ik zie, ik zie wat jij niet ziet” nog optimaler te spelen:

  • Kijk niet alleen met je ogen, maar met al je zintuigen. Dan zie je nog meer.
  • Vooraf visualiseer je jouw aannames en/of voor oordelen. Je pakt ze op en legt de denkbeeldig in een andere ruimte. Dan pas gaan kijken.
  • Het perspectief dat de ander ziet, als cadeau te ervaren.
  • Je gaan verheugen op het moment dat je roept: “ Ik weet wat je ziet” en het moment van begrip dat er dan zal zijn.

Nog één vraag: Wat zie jij in de foto?

 

Wil je jouw kennis vergroten wat betreft de theoretische en ontwikkeling van de psychologische achtergrond van leren perspectief nemen? Of wil je advies en ondersteuning bij hoe dit verder te ontwikkelen in jouw organisatie en bij de professionals? Wij ondersteunen jou hier graag bij waardoor besluitvorming, keuzes maken en veranderingen omzetten in jouw organisatie, effectiever kan verlopen. Neem dan gerust contact met ons op via info@passerel.com of 06 222 489 84 of laat een bericht achter via ons contactformulier.  We kijken uit naar een ontmoeting.